Íslensk/sænkst/amerískt.....

Eins og margir vita þá er íslensk tunga ekki mitt sterkasta svið (eins og ég er nú fullkomin á svo mörgum sviðum) ég var að hugsa um þetta "vandamál mitt" í morgun og komst að því að þetta er ekki mitt vandamál heldur vandamál forfeðra minna.......já genin í mér eru bara svo sterk að niðurstaðan er, illtalandi og oft heimskulega orðóheppin ljóska. Ég meina hver lætur út úr sér setningar eins og "það liggur í augum hlutarins" og aðrar eins vitleysur sem eru svo tíðar að þær gleymast jafnóðum..... eins og hún Anný mín orðaði í gær þegar ég var að jóðla í bílnum í gær (með lélegum árangri) og bað hana um að gera það betur þá sagði hún "Inger mín, þarna liggur munurinn á mér og þér,ég veit mín takmörg og veit að ég get ekki jóðlað og reyni það því ekki". Ætti kannski að taka mér þetta til fyrirmyndar og hætta þessum sorglegu viðreynslum alltaf(Ingeríska...reyna við eitthvað viðfangsefni..karlmenn/konur/hlutir) en eins og ég segi þá er þetta forfeðrum mínum að kenna að ég tala íslensku illa, ensku eins og ég hafi búið í Ameríku síðan ég fæddist og ekki orð í sænsku.......... já það er erfitt að vera svona hræðilega gáfuð en virka samt svona agalega stupid........ já maður er nefnilega ekki bara lookið :)......

annars ákvað ég að koma af stað nokkrum pælingum:

sími: kvöl og pína eða guðsgjöf?
Álfabikar: love or hate?
Smokkaásetning: kvennmanns eða karlmannsverk?
vændi: með eða á móti?
Kynlíf: fæ ekki nóg af því eða "telst það að kaupa batterí í Lukas, kynlíf?
kunnátta: góð eða slæm?
ást: nauðsyn eða vani
.....

æ nóg í bili... :)