KELLING.IS.....

Hæ dúllukrúttin mín! ég gerði alveg hræðilega uppgötvun í vikunni en til þess að útskýra hver hún er, er best að segja söguna eins og hún gerðist. Þetta byrjaði nú allt sakleysislega fyrir um það bil 20 árum þegar ég var í heimsókn hjá Hauk bróðir hennar mömmu en þar sá ég skál með mjög svo girnilegu nammi. Ég eins og kannski margir vita væri löngu búin að finna matarræði eingöngu samsett úr nammi ef það væri mögulega hægt og þegar ég var barn þá var ég svo slæm að mig dreymdi stundum nammi (annað en kynlífsdraumar nútímans :) ). Ég þóttist nú þekkja nammið enda gat ég fundið lyktina af nammi væri það til í húsi og þessi girnilega skál var full af Malteasers (og núna skal segja Malteaser með breska hreimnum......) ég beið (að mér fannst) hæfilega lengi eftir því að rjúka í skálina, grípa nokkrar kúlur og skella þeim í munninn á mér áður en einhver sæi til (sem basicly þýddi að ég beið eflaust svona 5 sek). Ég var eins og kattarkonan sjálf ég var svo smooth (not) henti einum fimm kúlum upp í mig og lét mig hverfa. Enginn varð var við neitt!!!!!! í gleði minni skokkaði ég burt og byrjaði að njóta gleðinnar!!!! en Nota bene, framundan var engin gleði!!!! því að í stað þess að finna brakandi kexið í Malteasers kúlunni brotnuðu þær mjúkt og út úr þeim kom algjör viðbjóður og ég vissi ekki á þeim tímapunkti hvort ég ætti að hrækja eða halda áfram leyniför minni. Ég að sjálfsögðu valdi það síðara og kom mér inná bað þar sem spýtti þessu í vaskinn og var fljót að skola. Það fyndna var að ég var virkilega miður mín yfir því að hafa ekki náð "súkkulaðinu" (en það segir kannski ýmislegt um nammiáráttu mín). Fuck hvað mér fannst þetta ógeðslega vont og hef hingað til aldrei viljað þennan viðbjóð, hef nokkrum sinnum smakkað þetta í seinni tíð en alltaf jafn ógeðslegt. Það var svo í vikunni að ein samstarfskona mín kom frá útlöndum og kom með nammi á skrifstofuna og haldið þið ekki að konan hafi komið með fullt af Malteasers!!!!! Nei þið að sjálfsögðu haldið það ekki, en ég hélt það og skellti einni kúlu í munninn (já ég a.m.k er búin að læra það að taka bara eina í einu) og beit! viti menn rommkúlan mætt á svæðið, ég stóð náttúruega þarna með vinnufélögum mínum og ætlaði ekki að fara að spýta þessu út úr mér þannig að ég bara tugði og kláraði kúluna. Þá kom merkileg staðreynd í ljós!!!!!!!!!!! mér fannst hún ekki vond, fannst hún meira að segja bara mjög góð!!!!!! kosturinn við það er að þarna var ég búin að finna nýtt gott nammi (já það er kostur en ekki löstur) en á sama tíma rann upp fyrir mér að núna væri ég orðin KELLING, bráðum sjáið þig mig með sherrýglas í hendi á leiðinni niður í bæ að versla í Hrafnhildi.

Langt,langt frá því að vera skemmtileg staðreynd (best að gelgjast bara aðeins og fá sér annað tattoo)

that´s all folks...