Again on "first love".....
 
Skemmtilegar pælingar allt saman....en svona þegar ég hugsa um þetta þá verð ég víst að gefa credit where credit is Do..... Eins og áður sagði er fyrsta ástin alltaf spennandi sér í lagi ef hennar er ekki notið (if you know what I mean).... En fyrsti kærastinn (og allt það sem því fylgir) er eitthvað sem yljar manni líka í huganum og hjarta.  Í fyrsta kærastanum mínum var ég mjög skotin, við vorum ung og höfðum miklar og RÍKAR líkalegar þarfir sem og andlegar, og var þeim sem betur fer alltaf sinnt!!!!!!!! Við vorum dugleg að prófa okkur áfram (miða við KRAKKA á okkar aldri) og á ég honum mikið að þakka í dag því að ég hefði ekki viljað upplifa þessa hluti með neinum öðrum aðila.  Hann er minn fyrsti kærasti og ég elska hann sem slíkan....... verra þykir mér hvað þessi fallegi einstaklingur hefur gert við sitt líf síðan þá, hann hefði átt að blómstra og verða sjálfum sér til mikils sóma en satt verður frá því að segja að hann hefur ekki verið nógu duglegur við sjálfan sig og blómstrað nógu vel.  En við erum ennþá ung af aldri og á ég þá ósk heitasta að hann verði sá maður sem ég vona og veit að hann geti orðið.  Knús og kossar frá Inger pinger parlevú....